พระครูวิหารกิจจานุการ (#หลวงพ่อปาน โสนนฺโท) #วัดบางนมโค จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ระหว่างที่ธุดงค์ไปยังภาคใต้ ประมาณปี พ.ศ. 2472 ได้พบกับ #ครูผึ้ง ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช
ตอนนั้น #ครูผึ้ง อายุ 99 ปี แต่ยังดูแข็งแรง รูปร่างเพรียว แต่งตัวดีมีสง่า นุ่งผ้าม่วง สวมเสื้อราชปะแตน ถุงเท้ายาวสีขาว รองเท้าคัทชู สวมหมวกสักหลาด ถือไม้เท้าเลี่ยมทอง ในขณะที่ #หลวงพ่อปาน อายุ 55 ปี
ถ้อยคำสนทนาระหว่าง #หลวงพ่อกับครูผึ้ง ฟังดูเหมือนผู้ที่คุ้นเคยกันทั้งที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน สร้างความประหลาดใจให้กับพระอุปัฎฐากและคณะที่ร่วมเดินทางไปด้วย
ทราบภายหลังว่าท่านทั้งสอง #สื่อสารกันทางจิต ตั้งแต่อยู่ที่ประจวบคีรีขันธ์ และนัดหมายมาพบหน้ากันเมื่อหลวงพ่อปานเดินทางมาถึงจังหวัดนครศรีธรรมราช
#ครูผึ้งเล่าว่า เมื่อตอนอายุ 50 ปี ได้พบกับพระธุดงค์รูปหนึ่ง เกิดความเลื่อมใสศรัทธา จึงนิมนต์ให้ท่านพำนักอยู่ด้วยหลายวันเพื่อจะได้มีโอกาสปรนนิบัติและบำเพ็ญกุศล ก่อนพระธุดงค์รูปนั้นจะออกเดินทางต่อ ได้มอบ #พระคาถาพระปัจเจกโพธิ์โปรดสัตว์ ให้กับครูผึ้ง พร้อมทั้งอธิบายวิธีปฏิบัติ
ท่านว่าพระคาถาบทนี้เรียนสืบต่อกันมาตั้งแต่ต้นตระกูล ไม่มีใครยากจน อย่างจนที่สุดก็พอเลี้ยงตัวรอด มีกินมีใช้ไม่ขาดมือ แต่หากทำเป็นกรรมฐาน จะ #ร่ำรวยเป็นเศรษฐี พระคาถาบทนี้เป็นของ #พระปัจเจกพุทธเจ้า
ครูผึ้ง ท่านรักษาศีลเป็นปรกติอยู่แล้ว เมื่อได้พระคาถาบทนี้มา ก็เริ่มภาวนาจนเป็นสมาธิ พร้อมทั้ง #ใส่บาตรทุกเช้า ตามที่พระธุดงค์แนะนำ
#เดือนแรก ผ่านไปก็เริ่มเห็นผล เช่น หุงข้าวจำนวนปรกติ คนในบ้านรับประทานเท่าเดิม ใส่บาตรเพิ่มขึ้น แต่ข้าวกลับเหลือจนต้องลดปริมาณข้าวที่หุงลงครึ่งหนึ่ง
การค้าการขายก็ดีขึ้นตามลำดับ คนอื่นเขาทำกันขาดทุน แต่พอ #ครูผึ้ง ลองไปทำบ้าง #กลับได้กำไรดี จับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง
ตอนนี้ครูผึ้งอายุมากแล้ว ไม่ได้ทำอะไร แต่หากใครเขาจะแต่งงาน ไปบอกท่าน ท่านช่วยรายละ 100 บาท งานโกนจุก บวชพระ ท่านทำบุญครั้งละ 100 บาท ขอทานไปขอ ให้รายละ 1 บาท
ที่ว่ามานี้ไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อย สมัยนั้นค่าเงินสูง เงินเพียงหนึ่งสตางค์ก็มีค่ามาก ก๋วยเตี๋ยว 2 ชาม 5 สตางค์ เงินเดือนพลทหารได้เดือนละ 4 บาท ข้าราชการถ้าได้เงินเดือน 20 บาทก็สูงมากแล้ว
จากการรวบรวมข้อมูลพบการเรียกขานครูท่านทั้งหมด 3 ชื่อ คือ ครูพึ่งบุญ ครูพึ่ง หรือ ครูผึ้ง
ในที่นี้ขออนุญาตเรียกท่านในนามชื่อ #ครูผึ้ง ตามที่เคยชินหูกันนะครับ
ข้าพเจ้าขอน้อมจิตรำลึกถึงบุญคุณครูบาอาจารย์ทัังหลายสืบ ๆ กันมา มีครูผึ้ง หลวงพ่อปานวัดบางนมโค และหลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระเป็นที่สุด ได้โปรดบันดาลประทานพรให้ข้าพเจ้าดังต่อไปนี้...
"...ผลบุญใดใด ลาภผลใดใด สิ่งอันเป็นมงคลเลิศใดใด ที่ท่านทั้งหลายที่ได้สวด "พระคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า" หรือที่ได้เพิ่มพูนมาเป็น "พระคาถาเงินล้าน" ในปัจจุบันนี้ ที่ได้ผลแสดงให้เห็นประจักษ์ต่อสายตามาแล้วตัังแต่ต้น ตราบถึงปัจจุบันและในอนาคตกาลเบื้องหน้า จะมีผลประโยชน์และความสุขแก่ท่านทั้งหลายเพียงใด ขอให้ข้าพเจ้าได้มีส่วนแห่งผลบุญ ลาภผล และสิ่งอันเป็นมงคลเลิศนั้น ๆ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท้าเข้าสู่พระนิพพานเทอญ..."
#มหาปุญโญ #มหาลาโภ #ภะวันตุเม #มิเตพาหุหะติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น