กว่ายี่สิบปีที่มีมาด้วยการเจริญจิตภาวนา เริ่มฐานมาจากสมาธิกำหนดจิตตั้งไว้ ด้วยสติแห่งการประคองมองเห็นเป็นไปในลมหายใจเข้าออกบอกตน มิมีกังวลสงสัยมากมายตนหรือค้นหา เพียงแค่รู้แค่เห็นตั้งไว้ในชายคาธรรมดาๆมีมาแล้วลาไป ปกติธรรมดาๆมิหาใส่ จะชั้นไหนอะไรวุ่นวายหา แค่สงบจบได้ไร้อัตตามิยึดมียึดมาหาใส่ตน มิหวังผลมุ่งผลสับสนจิต มิยึดติดจิตยอมไร้ให้ค้นหา สิ่งใดมีก็แค่มีมินำพา เอามามีเอานำมาหาใส่ตน จิตฝึกตนมิสับสนตนฝึกจิต นิ่งสนิทสงบจบค้นหา เกิดสติแจ้งในผลกุศลปัญญา ได้แยกแยะพิจารณา ละลาใจที่ไฝ่ปอง ก้าวเดินตามองค์ศาสดา ฐานภายใน อย่ายึดโลกแบกโลก หลงโลกเที่ยวตามหา เมื่อมองโลกเห็นโลกแค่มีมา เป็นธรรมดา หมั่นพิจารณาหนทางไป ธรรมในธรรมกุศลธรรมนำดวงจิต ทุกชีวิตล้วนผูกจิตติดกรรมหนา ธรรมชะล้างสะสางเบาบางลงที่ติดมา มิโหยหาอยู่สบายเรียบง่ายกายใจตน...(ก็แค่มองตนเห็นตนเองในระดับหนึ่งเท่านั้นจ้าไม่เป็นบรรทัดฐานสำหรับท่านใดน้า....สาธุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น