หลวงปู่เทพโลกอุดร ภาค ๘
การฝึกวิชชาในดง
อาจารย์ชาญณรงค์ อาจารย์ ของ อ.พันเอกชม ได้บอกการฝึกวิชชาในดง ของหลวงตาดำว่า
๑. เมื่อเริ่มต้นไปฝึกสมาธิในดง ท่านสั่งให้นั่งสมาธิ พอเมื่อยมากๆ พระอาจารย์ใหญ่(คือหลวงตาดำ) จะ ไปเหยียบมือไว้ พูดว่า “เอ้านั่งให้มันตายไป”
๒. สมาธิดีพอควรแล้วให้ไปนั่งสมาธิในทางเสือผ่าน และสั่งว่าถ้าไม่อยากตายให้นั่งสมาธิ
๓. กำหนดให้เดินธุดงค์คู่แล้วเดินเดี่ยวไปในป่าลึก ในป่าประเทศต่างๆ หลายแห่ง บางครั้งต้องอดอาหารหลายวัน
๔. สอนให้ใช้พลังจิตจากง่ายไปหายากตามลำดับขั้นของสมาธิ การทำใบไม้ให้เป็นสัตว์ เดินลอดภูเขา เป็นต้น
๕. นั่งเข้าฌานให้ได้ในสภาพอากาศต่างๆ กัน เช่น เข้าฌานในทะเลทรายที่ร้อนจัดตามที่ท่านกำหนดให้ ฝึกอยู่ในทะเล ๒๐ วัน
๖. เดินในเมืองตามเส้นทางที่ท่านกำหนด โดยไม่ให้พักเลย นอนได้วันละ ๓ ชั่วโมง ไม่ให้เข้าอยู่ใต้ชายคา
๗. ไม่ให้พูด ๑๕ วัน และกำหนดเส้นทางให้เดิน
๘. ให้เป็นคนขอทานครบ ๒๗ วัน ไม่ให้เงิน วันหนึ่งให้ขอ ๒ คน ขออาหารกิน ๕ แห่ง ขอเงินจากคนหนึ่งเพียงบาทเดียว ต่อไปต้องหาใช้คืนเขา ๒,๕๐๐ บาท
๙. ช่วยแก้ทุกข์ของคนตามกำหนด เช่น ช่วยรักษาคนป่วยโรคมะเร็ง คนติดเฮโรอีน คนขอย้ายที่ทำงาน เป็นต้น
๑๐. เรียนจบปีที่ ๖ แล้วให้โดดลงเหวลึกสลบไป ๔ วัน ให้รู้เห็นว่ามีกายทิพย์ออกจากร่างไปเที่ยวไกลๆ เหมือนคนตายแล้วฟื้น หรือที่ตายจริง เป็นการเรียนรู้การตายว่าตายอย่างไร
๑๑. นั่งบนน้ำแข็ง ๒๐ วัน ที่เมืองซีแอตเติล ในอเมริกา เมื่อ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๒๖
๑๒. ขั้นสุดท้ายฝึกล่องหนหายตัว ขั้นนี้รวมฝึกพร้อมๆ กันทั้ง ๘ ท่าน เมื่อมาถึงขั้นนี้หากเจ็บไข้ได้ป่วยด้วยโรคอะไรก็ดีท่านห้ามรักษา ไม่ว่าจะด้วยยาสมุนไพรหรือพลังจิต ให้เรียนรู้การเจ็บป่วย
** บั้นปลาย ท่านอาจารย์ชาญณรงค์ ป่วยอาการหนักเขา ลูกศิษย์นำท่านไปโรงพยาบาลบำรุงราษฎร์ ท่านสั่งโยมอุปัฏฐากไว้ว่า ห้ามหมอฉีดยากันเน่าเหม็นให้ศพท่าน เมื่อท่านตาย เก็บศพไว้. พอครบ ๕๐ วันก็เปิดศพอีกทีหนึ่ง มีแต่ว่างเปล่า ไม่มีร่างกาย มีแต่ศีรษะ เท้า ๒ ข้าง และมือ ๒ ข้าง ที่โผล่ออกจากผ้า
ใบหน้านั้นเหี่ยวแห้ง เป็นหน้ายาวรูปหน้าเหมือนหลวงปู่โต๊ะ ฟันล่างเกและ ห่าง ซึ่งไม่น่าใช่อาจารย์ชาญณรงค์ จึงสันนิษฐานว่าท่านใช้วิชาสับเปลี่ยนร่าง หรือเนรมิตร่างตายแทน แล้วล่องหนหายตัวไปอยู่ในดงลี้ลับแล้ว
เหมือน หลวงปู่โพรงโพธิ์ หรือ พระอิเกสาโร เมื่อชาวบ้านฌาปนกิจศพของท่าน อยู่ไม่นานก็มีคนไปพบท่านยังมีชีวิตอยู่ในโพรงโพธิ์เหมือนเดิม
***..ผู้ที่ฝึกสำเร็จเมื่อไปอยู่ในดงลี้ลับแล้ว เมื่อจากไปมีอายุเท่าไรก็จะมีอายุเท่านั้น เป็นอมตะหรือยืนยาวถึงหมื่นปี เหมือน ชาวบังบดหรือเมืองลับแล คนที่ไปอยู่ที่นั่นจะต้องอายุยืนยาว
ขออนุญาต วันหนึ่ง (ปี 2559)ข้าพเจ้านิมิตว่า” ข้าพเจ้านั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน สักพักมีพระสงฆ์หนุ่ม หน้าตาสะอาด มานั่งข้างหน้า ท่านนั่งยิ้ม จิตรู้ทันทีว่า คือ อยู่ในกลุ่มหลวงปู่เทพโลกอุดร จึงกราบท่าน ท่านได้เอานิ้วมาเขียนยันต์ บนศีรษะ รู้สึกชา ขณะที่ข้าพเจ้าพนมมืออยู่ ข้าพเจ้าจึงพูดว่า” หลวงปู่ เปิดตาที่ ๓ ให้ผมที” ท่านเลยเอานิ้วมาจิ้มตรงระหว่างคิ้ว” จิตถอนด้วยความปิติ
++++++++.
ที่มา มโนธาตุ โพธิญาณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น